Szerkesztés alatt
ST 10.5
Pars quinta libri
decimi agit historialiter, de modo assumptionis Beatae Mariae virginis
Surge, Domine, in requiem tuam, tu es arca sanctificationis tuae, scribuntur Ps. CXXXI.1 Que quidem verba, ut vult in luminatus doctor Francicus de Mayronis in suo sermone De assumptione, accipi possunt, tanquam sint dicta a beatis in caelo ad Dominum Iesum Christum, desiderantibus assumptionem gloriosae Virginis Mariae, ut eius praesentia et visa gloria ipsius amplius iocundentur cum ipsa et de ipsa, per quam meruerunt habere autorem vitae et glorificatorem Dominum Iesum. Desideranter ergo flagitant dicentes: Surge, Domine, in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuae,2 quasi dicerent. Sicut tu, Domine Iesu, resurrexisti a mortuis, et in glorioso corpore es in requiae tua caelesti sedens ad dextram Dei Patris, ita fac, ut et arca sanctificationis tuae, id est beatissima tua mater in cuius utero sanctissimo, tanquam in arca requievisti, exsurgat et assumatur in glorioso corpore in hanc eandem requiem caelestis patriae, ut una tecum et cum ipsa ineffabili gloria gaudeamus, et exsultemus, ac regnemus sine fine. Merito autem Beata Virgo dicitur arca sanctificationis divinae, quia per eius inhabitationem fuit plene sanctificata. Denique omnes sancti desiderabant gloriosae Virginis assumptionem, quia sciebant, quod per ipsam ecclesia militans multiplicia bona consecutura foret, atque ecclesia triumphans, id est superna Hierusalem novae laetitiae gloria ineffabiliter magnificaretur. Et idcirco subiungitur in praemisso Ps.: Sacerdotes tui induantur iustitiam, et sancti tui exsultent,3 quasi dicerent per hanc eius assumptionem fiat Domine, ut sacerdotes tui, id est ecclesiae militantis praelati et per consequens totus populus christianus, quem ipsi dirigunt; induentur iustitia, id est omnis virtutis gratia, quia iustitia est universalis virtus, ut dicit Crisostomus. Et etiam habetur V. libro Ethicorum. Quoniam per merita Beatae Virginis datur, cuilibet omnis gratia invocanti ipsam, sequitur et sancti tui exultent, id est beati in caelesti patria exsultabunt inenarrabili laetitia, videlicet ex eius praesentia, atque luminis totam caelestem curiam illustrantis gloria. Nam dicente Bernardus in sermone De assumptione: Gloriosa Virgo dum caelos ascendit etiam supernorum gaudia civium copiosis augmentis cumulavit, cum eius vocem audire et faciem videre, eiusque beata praesentia frui meruerunt, nova et ineffabili eius gloria decorati, et immensa eius luce perlustrati, ut etiam ait Augustinus in quodam sermone De nativitate virginis.
Itaque in hac parte libri sub processu historico prosequendo sacratissimae assumptionis modum ex diversis dictis sanctorum, atque sermonibus doctorum piis, quoque contemplationibus descriptis devotorum. Apocrifa quidem resecantes, sola ea, quae sunt fidedigna et a sanctis videntur approbata, ad laudem Virginis commemorare curavimus, ut autem distinctae series tota huius assumptionis gloriosissimae facilius capiatur, tres principales considerationes notabimus:
- Primo, de modo suae sanctissimae transmigrationis
- Secundo, de modo suae gloriosissimae assumptionis
- Tertio, de modo suae gaudiosissimae intronizationis.