Szerkesztés alatt
ST 10.3
Pars tertia libri decimi
de praeeminenti et dignifica exaltatione ac coronatione Mariae in assumptione
Elevata est magnificentia tua super caelos Deus, Ps. VIII.,1 quibus in verbis ipsa Virgo superbenedicta commendatur tripliciter a sancto David propheta.
Primo quidem commendatur de gloriosa exaltatione, cum dicitur elevata est. Vere ipsa in hac die assumptionis in summam gloriam cum omnium caelestium ineffabili laetitia est exaltata et elevata. Et ideo sicut dicit Bernardus in sermone De assumptione: „Haec est illa dies praeclara, dies utique omnibus angelorum et sanctorum agminibus festiva, quae caelorum officinas nova laetitia et gaudio replevit. Et iterum generationem – inquit – et Mariae assumptionem, quis enarrabit. Quantum enim gratiae adepta est prae ceteris hominibus tantum etiam in caelis obtinet gloriae singularis. Qui, si oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quae praeparavit Deus diligentibus se.2 Quid praeparavit Deus gignenti se, et plus omnibus diligenti. Felix plane Maria, felix caeli regina et mundi domina! Felix cum concepit Salvatorem, felix cum excipitur a Salvatore.” Haec ille.
Secundo commendatur de divina magnificatione, cum dicitur magnificentia tua Deus. Nimirum magnificentia Dei dicta est Maria merito et digne, quia magnificentia versatur et est proprie circa facta magna, ut habetur IV. libro Ethicorum. Et nomen magnificentiae hoc ostendit, sed quomodo Deus omnipotens per Virginem et in ipsa Virgine fecit maxima facta prae omnibus factis et operibus, quae fecerat in mundo toto et facturus erat, tum ex parte Dei ipsius, tum ex parte Virginis Matris eius, tum quoque ex parte mundi totius. Nam ex parte Dei loquendo nil maius fieri poterat, quam quod Deus esset homo, qui erat impassibilis, immortalis, incomprehensibilis et aeternus in propria sua natura, fieret in natura ex Virgine assumpta passibilis mortalis temporalis, et quem caeli capere non poterant in utero virginali unius puellae caperes. Hinc Albertus in sermone exclamando dicit: „O venter, capatior caelis, diffusior terris, latior elementis, qui illum continere valuit, quem totus mundus comprehendere non potuit, et qui tribus digitis molem terrae appendit.” Haec ille. Item ex parte Virginis Matris dicente Anselmo De conceptu virginali ca. XVIII. Nil Mariae excellentius dari potuit, quam quod Virgo manens, Deum de sua carne carnem factum generaret, et Mater Filii Dei fieret. Denique ex parte mundi totius, quid maius facere Deo erat, quam ipsam constituere dominam universorum, quorum ipse Deus est Dominus, ut ipsam exaltaret super omnia creata, et esset regina mundi et domina angelorum et hominum ac creaturarum omnium caelestium et terrestrium, ut dicere possit illud Matth. XXVIII.: Data est mihi omnis potestas in caelo et in terra etc.3
Tertio Beata Virgo commendatur in themate de summa dignificatione, cum subditur super caelos, id est super omnem creaturam caelestem, etiam angelicam, quia super omnes altioris gloriae corona est ipsa dignificata, tanquam Mater Dei praeelecta, meritis et praemiis preditata. Unde optime potest ipsa dicere illud Eccl. XXIV.: Quasi cedrus exaltata sum in Libano,4 quod potest esse aliud thema pro ista parte, etenim in partibus Iudeae est, quidam mons, qui vocatur Libanus, in quo reperiuntur arbores cedri dictae, quae sunt altissimae super omnes alias arbores. Libanus autem secundum Hieronymum in interpretationibus terminorum Bibliae interpretatur albus et candidus vel candidatio. Et ideo designat statum gloriae caelestis, ubi est perfecta candidatio seu albedo innocentiae et puritatis. Unde Ioh. Apoc. VII. vidit illos caelestes cives amictos stolis albis.5 In hoc ergo monte Libano, id est caelestis gloriae Beata Virgo est hodie super omnes exaltata, quasi cedrus altissima, quia Christo proxima. Ideo Hieronymus in sermone De assumptione dicit: „Haec est dies praeclara, in qua Dei Mater meruit exaltari super choros angelorum, et pervenire, ultraquam nostrae humanitatis est natura, cum elevatur in dexteram Filii, qui est in dextera Dei Patris. Haec est – inquam – dies, in qua usque ad throni celsitudinem intemerata Virgo processit, atque in regni solio sublimata post Christum gloriosa resedit.” Haec ille. Hoc igitur David in spiritu praevidens dixit: Elevata est magnificentia tua super caelos, Deus etc.6
De hac itaque gloriosissima assumptione Beatae Virginis acturi tria misteria in praesenti parte contemplemur, quae ex praemisso themate elici possunt.
- Primum de praeeminentia ordinis, ad quem est Virgo exaltata, hoc notatur ibi: Elevata est
- Secundum de magnificentia honoris, ergo ipsa exstitit assumpta, hoc ibi: magnificentia tua
- Tertium de corona beatitudinis, quae super caelum est glorificata, hoc ibi: super caelos.7